Πυρκαγιές και Γεωργία
Με τις πυρκαγιές, όλων μας οι σκέψεις σίγουρα πήγαν στην σχέση ανθρώπου και φύσης.
Η ανθρώπινη δραστηριότητα με την μεγαλύτερη σε έκταση επίδραση στην φύση είναι η Γεωργία, που έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές τις τελευταίες δεκαετίες, χάνοντας την αρμονική της σχέση με το περιβάλλον.
Την ίδια στιγμή, οι πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την επαφή τους με την φύση. Η σοφία εκατοντάδων χιλιάδων ετών από την συνύπαρξη του Homo sapiens με την φύση αλλά και των 10.000 ετών από την εμφάνιση της γεωργίας, είχε επιτρέψει στον άνθρωπο να ζει με αρκετή αρμονία με την φύση και ειδικότερα τα δάση.
Τις τελευταίες δεκαετίες ο άνθρωπος, ειδικότερα στην Δύση αποκτά όλο και περισσότερο καθιστικό τρόπο ζωής (sedentarization). Αυτό οδήγησε σε όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνσή του από την παραδοσιακή γεωργία η και την γεωργία, γενικότερα.
Στην Ελλάδα, η ραγδαία άνοδος του βιοτικού επιπέδου του παραδοσιακώς αγροτικού Ελληνικού πληθυσμού, όχι μόνον οδήγησε στην απομάκρυνσή του από την γεωργία, αλλά και σε αντιπάθεια προς τον αγροτικό τομέα και τους αγρότες, που πολλοί θεωρούν ως κάποιους που όλο αρμέγουν τον κρατικό κορβανά και τίποτε περισσότερο.
Στην χώρα μας, περισσότερο από αλλού, θέλουμε να αγνοούμε τον ρόλο των αγροτών στην διατήρηση της αρμονίας της φύσης. Και αυτό είναι βασικό κίνητρο πίσω από το ότι το Υπουργείο Γεωργίας, αντί να εξηγεί στους αγρότες το γιατί η ΕΕ τους χρηματοδοτεί για περιβαλλοντικά μέτρα όπως την διατήρηση του 25% της αγροτικής γης εκτός καλλιεργείας, ζητά και πετυχαίνει την εξαίρεση των Ελλήνων από αυτά τα μέτρα.
Ταυτοχρόνως, η παγκοσμιοποίηση του εμπορίου των αγροτικών προϊόντων οδηγεί στην ανάγκη όλο και μεγαλύτερων και όλο και πιο εντατικών εκμεταλλεύσεων. Κάποιες χώρες, κάποιες μονάδες έχουν πετύχει την εντατικοποίηση μέσω χρήσης εξελιγμένων τεχνολογιών πληροφορικής ή ρομποτικής. Όμως, αυτές είναι εξαιρέσεις ακόμα και στην ΕΕ ή τις ΗΠΑ και θα συνεχίσουν να είναι εξαιρέσεις για πολύ καιρό καθώς το οικονομικό μοντέλο δεν είναι πολύ θετικό.
Η λύση, στην οποία έχει οδηγηθεί παγκοσμίως η γεωργία, είναι η εντατικοποίηση της εκμεταλλεύσεως των ανθρώπων (απασχόληση πολύ φθηνών μεταναστών με άθλιες συνθήκες) και η εντατικοποίηση της εκμεταλλεύσεως του εδάφους, του περιβάλλοντος και των φυσικών πηγών.
Τεράστιες εκτάσεις γης παγκοσμίως καταστρέφονται από τις βιομηχανικές καλλιέργειες και την εκτροφή αγροτικών ζώων. Η βιομηχανικές καλλιέργειες και η βιομηχανική καλλιέργεια όχι μόνον είναι οι μεγαλύτεροι καταστροφείς δασών στον κόσμο, αλλά και ανταγωνίζονται τους μικρότερους αγρότες που παράγουν πάνω από το 75% της τροφής του ανθρώπου. Έτσι και οι τελευταίοι αναγκάζονται να εντατικοποιήσουν την εκμετάλλευση του εδάφους, του περιβάλλοντος και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, εργαζόμενοι ταυτοχρόνως για ελάχιστα χρήματα, όταν δεν μπορούν να εκμεταλλευθούν άλλους εργάτες.
Αυτή η εντατικοποίηση, που έχει την ρίζα της στο εμπόριο των αγροτικών προϊόντων, έχει οδηγήσει και στην τρομακτική μείωση του αγροτικού πληθυσμού. Έτσι έχουν μειωθεί οι κτηνοτρόφοι και όλα τα επαγγέλματα τα σχετικά με τα δάση.
Τα δάση είναι ζωντανά και υγιή όταν γίνεται εκμετάλλευση, μέσα σε λογικά όρια, με βόσκηση και ξύλευση. Αυτό γινόταν παλαιότερα και είχαμε πολύ λιγότερες πυρκαγιές, τότε που δεν γνωρίζαμε καν τι σημαίνει πυροσβεστικό αεροπλάνο. Σήμερα, η βιομηχανική καλλιέργεια ζητά τεράστιες εκτάσεις με μονοκαλλιέργειες, άρα τα δάση είναι εμπόδια.
Σήμερα, ο καθιστικός πληθυσμός, μακριά από την φύση φαντάζεται ότι οι φωτιές διορθώνονται με αεροπλάνα που ρίχνουν νερό, χωρίς προληπτικά μέτρα, όπως πολλοί φαντάζονται ότι η επιδημία θα περάσει με θεραπευτικά φάρμακα χωρίς πρόληψη με εμβόλια. Πολλοί φαντάζονται τα περιαστικά δάση ως ‘παρθένα’ δάση χωρίς καμιά ανθρώπινη παρέμβαση.
Όμως, οι φωτιές απαιτούν προληπτικά μέτρα και αυτά γίνονται , όταν οι άνθρωποι είναι παρόντες στα δάση και εκμεταλλεύονται τα δάση με μέτρο και πρόγραμμα.
Το πρόβλημα των πυρκαγιών και της προστασίας της φύσης θα διορθωθεί μόνον αν αλλάξει το μοντέλο της βιομηχανικής γεωργίας που ακολουθούμε σήμερα και καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος και οι ανθρώπινες δραστηριότητες πρέπει να είναι τμήμα του οικοσυστήματος και όχι εχθροί του.
Σχόλια
Κανένα σχόλιο ακόμα.