Ψάχνοντας για Ελληνικό Κουνουπίδι
Πριν λίγες μέρες είχα πάει στο ΑΒ να ψωνίσω. Μεταξύ των άλλων, ήθελα και ένα κουνουπίδι. Εκεί έμεινα με ανοιχτό το στόμα! Δεν υπήρχε ούτε Ελληνικό κουνουπίδι, αλλά ούτε μπρόκολο Ελληνικό.
Στο φυτώριο, πουλάγαμε σπορόφυτα, τόσο κουνουπιδιού όσο και μπρόκολου, εδώ και τρεις μήνες. Άρα έπρεπε να υπάρχει Ελληνική παραγωγή! Πού είναι αυτή η παραγωγή, όμως;
Οι τιμές των εισαγομένων είναι πολύ ψηλές: Κουνουπίδι Γερμανίας 1,65 €/kg και μπρόκολο Ισπανίας 2,64 €/kg . Λογικώς, το ΑΒ πρέπει να έχει αγοράσει στο 50% αυτών των τιμών.
Αν είναι έτσι, χονδρικές τιμές, 0,80 €/kg για κουνουπίδι και 1,30 €/kg για μπρόκολο είναι πολύ καλές τιμές. Άρα η απουσία των Ελληνικών δεν είναι λόγω του ανταγωνισμού από φθηνότερα εισαγόμενα.
Η περιέργειά μου με έσπρωξε να κοιτάξω και τις τομάτες. Το ΑΒ είχε τρεις διαφορετικές ποιότητες τομάτας: εισαγόμενες χύμα με 1,79 €/kg (Βελγίου), εισαγόμενες σε τσαμπί με 1,98 €/kg (Βελγίου) και Ελληνικές χύμα Ευβοίας στα 1,28 €/kg.
Οι εισαγόμενες τομάτες ήταν ομοιόμορφες, αψεγάδιαστες, με ωραίο χρώμα, αλλά τελείως πλαστικές. Οι Ελληνικές ήταν σε διάφορα μεγέθη, με μέτριο χρώμα, αλλά, όπως διαπίστωσα, είχαν πολύ καλή γεύση καθώς μάλιστα ήταν υπαίθριες.
Το ΑΒ είχε τοποθετημένες τις Ελληνικές τομάτες σε καλύτερη θέση από ό,τι τις εισαγωγής. Δεν έμοιαζε να θέλει να προωθήσει τις εισαγόμενες.
Τι συμβαίνει;
Δεν είναι εύκολο να το προσδιορίσουμε! Το ένα και βασικό είναι ότι αυτή η εποχή είναι εποχή πλήρους παραγωγής τομάτας και ήδη έχει αρχίσει η εγχώρια παραγωγή κουνουπιδιού και μπρόκολου.
Από εκεί και πέρα, θα έπρεπε να γίνει μία έρευνα να μάθουμε γιατί κάποιος καταναλωτής αγοράζει την πιο ακριβή, αλλά και ποιο πλαστική τομάτα. Επίσης, θα έπρεπε να γίνει και μία καμπάνια για να διαφημισθούν οι καλύτερες οργανοληπτικές ιδιότητες της εγχώριας τομάτας.
Αυτές οι ενέργειες, όμως, στοιχίζουν! Ποιος θα τις κάνει; Μεμονωμένοι παραγωγοί; Αποκλείεται! Μεγάλοι συνεταιρισμοί ή εταιρείες, δεν υπάρχουν…
Φθάσαμε ξανά στην παθογένεια της Ελληνικής Γεωργίας. Έχουμε ένα Υπουργείο Γεωργίας, που ο κύριος στόχος του είναι να μοιράζει επιδοτήσεις από την ΕΕ, ένα Υπουργείο που την επιτυχία του την μετρά με το πόσες επιδοτήσεις μοίρασε, αδιαφορώντας για το ότι σήμερα σε πολλά προϊόντα η παραγωγή είναι στα επίπεδα του 1970 ή 1980. Μαχόμαστε μία μάχη που την χάνουμε…
Θα επιβιώσουν κάποιοι που θα βρουν εξειδικευμένες αγορές για να πουλήσουν κηπευτικά με καλύτερη γεύση και καλύτερη ποιότητα, από τα μαζικώς παραγόμενα στους μεγάλους αγρούς της Ευρώπης.
Ποιοι θα είναι αυτοί οι παραγωγοί; Θα είναι παραγωγοί με καλή αίσθηση μάρκετινγκ, καλή αίσθηση του τι ζητά ο καταναλωτής. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι θα είναι παραγωγοί που θα βάλουν στην άκρη τους μικρο-εγωισμούς και τις κουτοπονηριές και θα προχωρήσουν σε συνεργασίες: ομάδες παραγωγών, εταιρείες, συνεταιρισμοί, που θα έχουν ένα μέγεθος για να κάνουν, έστω στοιχειώδες, μάρκετινγκ της παραγωγής τους, αλλά δεν θα σκοντάφτουν στην εσωτερική γραφειοκρατία τους.
Σχόλια
Κανένα σχόλιο ακόμα.