Φορολογικά Θέματα Λαϊκών Αγορών
Ο θεσμός της Λαϊκής Αγοράς θεσμοθετήθηκε το 1929 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο με σκοπό να πωλούν οι παραγωγοί απ’ ευθείας στους καταναλωτές.
Η πώληση στις Λαϊκές Αγορές είναι τμήμα και συνέχεια της Αγροτικής δραστηριότητας των παραγωγών. Γι αυτό τον λόγο, οι παραγωγοί ελέγχονται ώστε να μη φέρουν προς πώληση άλλα προϊόντα παρά μόνον αυτά που παράγουν οι ίδιοι. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για εμπορική δραστηριότητα, αλλά για ολοκλήρωση της παραγωγικής δραστηριότητας.
Σήμερα, με το νέο φορολογικό καθεστώς των αγροτών, η δημόσια διοίκηση πάει να θεωρήσει την πώληση στην Λαϊκή Αγορά ως ξεχωριστή εμπορική δραστηριότητα. Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων με εγκύκλιό της διευκρινίζει:
Με αυτήν την ερμηνεία του νόμου, η Γενική Γραμματεία καταργεί τον σκοπό της ύπαρξης των Λαϊκών Αγορών και τις μετατρέπει σε απλά εβδομαδιαία πανηγύρια. Ο σκοπός της άμεσης διάθεσης φθηνότερων και φρεσκότερων αγροτικών προϊόντων στους καταναλωτές, για τον οποίον ιδρύθηκαν οι Λαϊκές Αγορές αγνοείται τελείως από την Γενική Γραμματεία στην προσπάθειά της να μαζέψει έσοδα.
Όμως, η πώληση των παραγομένων προϊόντων είναι πάντα τμήμα κάθε παραγωγικής διαδικασίας, είτε πρόκειται για την βιομηχανία είτε για την αγροτική παραγωγή.
Όταν η πλειοψηφία των παραγωγών ήταν στο ειδικό καθεστώς και δεν τηρούσαν βιβλία, είχε επιβληθεί στους παραγωγούς των Λαϊκών Αγορών να τηρούν για λόγους ελέγχου της μη υπάρξεως εμπορικής δραστηριότητος. Σήμερα, που όλοι σχεδόν οι παραγωγοί θα τηρούν βιβλία, δεν υπάρχει ανάγκη διακρίσεως της δραστηριότητος των παραγωγών.
Οι παραγωγοί πρέπει να τηρούν ενιαία βιβλία για την ενιαία δραστηριότητά τους.
Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων οφείλει να ακυρώσει αυτήν την υπερβολική ερμηνεία της αμέσως! Αλλιώς, μιλάμε για προσπάθεια υπερβολικής φορολογήσεως των παραγωγών στο άμεσο μέλλον…
Σχόλια
Κανένα σχόλιο ακόμα.